اعلامیه مشترک

سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سازمان راه کارگر

یاد و نام عزیز رفیق نجف روحی ماندگار باد

رفیق نجف روحی از کادرهای فعال و صدیق سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) پس از نبردی  طولانی با  قلبی بیمار، سرانجام در روز جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲ برابر با  ۱۹ ژانويه ۲۰۲۴ به خاموشی گرائید.

 رفیق نجف، در ۳۱ تیرماه ۱۳۳۲برابر با ۲۲ ژوئیه ۱۹۵۴دیده بر جهان گشوده بود. رفیقی صاحبدل، آرام ، متین و خویشتندار که ده سال پیش با عارضه بیماری قلبی روبرو شد و از آن پس با آن دست به گریبان گشت. او طی چندین سال ممارست و جنگیدن و کم کردن وزن، با ادامه فعالیت انقلابی و ادامه کار، تن بیمارش را مداوا می نمود .

 رفیق نجف روحی سال های طولانی در صفوف سازمان ما، چه در ایران، چه در هند و چه در سوئد،  فعالیت های مبارزاتی و انقلابی اش در عرصه های گوناگون را با جدیت، صداقت و پشتکار ستودنی به پیش می برد. او از فعالان سیاسی و اجتماعی شهرگوتنبرگ سوئد نیز بود و از پایه گذاران و همکاران سایت «روشنگری» که بویژه مسایل حوزه محیط زیست را با علاقمندی بسیار دنبال می کرد.

رفیق نجف درشهر گوتنبرگ مکانیکی خوشنام، آشنا، مملو از نیک نفسی و انسانی دوست داشتنی بود. چهره همیشه خندان و چشمان سبز و درخشان او، نشان دوستی و رفاقت بود و خوش قلبی و مهربانی اش  را همه دوستان و آشنایانش حس می کردند.

رفیق نجف به دلیل بیماری قلبی، ازچند سال پیش کمتر در محافل و مجامع شهری ظاهر می شد ولی همواره پیگیر مسائل سیاسی شهر نیز بود. به محض رهایی از دارو و کسالت جسمی، پست هایی خبری برای سایت روشنگری تهیه می کرد. محبت های او و وفاداری عمیق اش به کارگران و زحمتکشان که خودش یکی از آنها بود را هرگز فراموش نمی کنیم. مبارز معتقدی که هیچگاه جنبش کارگری را فراموش نکرد و همواره با آنها می زیست و برای رهایی آنان مبارزه می کرد؛ چرا که خود از تبار آنان بود. مهربانی نجف، نزد همگان چهره ای دوست داشتنی و یگانه از او ساخته بود.

نجف روحی طی همه سال های فعالیت سیاسی و انقلابی اش، به نیک نفسی، خوش عهدی، اهمیت قرارهای سازمانی، کاری و تدارکات جمعی پایبند بود و نقشی سازنده و سازمانگر داشت. بچه های ما راه کارگری ها، به فراخور خاطراتی که به نیک نامی از او با خود دارند، او را عمو نجف می نامیدند.

رفیق نجف تحولات جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» را با جدیت و حرارت دنبال میکرد. او که تمامی زندگی مبارزاتی اش را برای تحقق چنین روزهائی جنگیده بود، شعله های فروزان انقلاب مردم را با چشمان خود می دید و با گوش های خود می شنید. هر گاه که بیماری فرصت می داد برای رساندن این فریاد انقلاب مردمی به دیگران از جان مایه می گذاشت. او که از کادرهای کم ادعا، صدیق، آرام و عمیق و بدون تظاهر و عاشق زندگی بهتر برای همه مردمان کشورمان و جهان بود، درست در شرایطی که این جنبش انقلابی به چنین صدف های انقلابی و تجارب آنها نیاز دارد، دیده از جهان فروبست. دریغا که او از این امکان محروم شد تا گسترش این جنبش بویژه در میان کارگران و زحمتکشان و توده های تحت ستم را همراهی کند و در جشن پیروزی آنها حضوری شایسته، آنسان که آرزویش بود، داشته باشد.

خاموشی زودهنگام بابا نجف را به دختران عزیزش، (آنالیزا  و ایرن که نجف او را "ایرانداخت" صدا می کرد ) و نوه های گلش و خانواده محترم اش و به همه خانواده  راه کارگری ها، که او یکی از صدیق ترین، بی ادعاترین و خوش قلب ترین آن ها بود، تسلیت می گوییم.

خاطره او و دفترتلاش های انقلابی صادقانه اش در نزد یکایک ما گشوده است و نامش جاودانه. مراسم خاکسپاری اش را بعد تر به اطلاع همگان خواهیم رساند.

سازمان راه کارگر

سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

يكشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ برابر با  ۲۱ ژانويه ۲۰۲۴