Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۱ برابر با  ۰۵ ژانويه ۲۰۱۳
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۱  برابر با ۰۵ ژانويه ۲۰۱۳
متن زیر توسط نورایمان قهاری نوشته شد

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

 

به مناسبت مرگ نابهنگام رفیق حسین مرادی

 

رفیق حسین مرادی در بهت و نا باوری از میان ما رفت

 

رفیق حسین مرادی  که اکثرا او را به نام محمود می شناختند و در فیسبوک از نام صفا مرادی استفاده می کرد،  از رفقای سازمانی مان بود که به دلیل فعالیت های سیاسی و تشکیلاتی اش در دهۀ شصت به زندان افتاد و زیر شکنجه های وحشیانه قرار گرفت و با مقاومت خود از آرمان هایش دفاع کرد.

رفیق در جنوب تهران در نازی آباد در جهارصد دستگاه منازل کارگران سیلو در یک خانواده کارگری پر جمعیت یازده نفره متولد و تربیت  شد . و در زمین خاکی به ورزش فوتبال پرداخت . بعد از سال ۱۳۵۷با تشکیل راه کارگر به هواداران راه کارگر پیوست و بنا به شرایط آن مقطع به تبلیغ و ترویج مواضع راه کارگر بطورعلنی پرداخت . و در محل و منطقه جوانان بسیاری را  سازماندهی نمود . رفیق در محل ومنطقه از محبوبیت خاصی برخوردار بود و به همین دلیل خود وخانواده که علنا ازطبقه کارگرو زحمتکشان حمایت می کردند و راه کارگر را در آن راستا تبلیغ و حمایت می نمودند ، به خاری در چشم حزب الهی های محل و منطقه بدل گریده بودند .رفیق حسین بعد از ضربات سال شصت با یورشی که توسط حزب الهی های محل که سرکرده آنها را ایرج وبرادرش هوشنگ صفری رهبری می کردند و از سوی دیگر کمیته اسلامی سیزده آبان که یدی ترکه و ایرج ناصری و اکبر خوش گوشت پادوهای تازه چماقداری آن مقطع محسوب می شدند، این خانواده را سخت تحت فشار قرارمی دادند ، و رفیق و دیگر برادرش که هم رزم و همراهش بود، مجبور شدند زندگی مخفی اختیار کنند ، که متاسفانه بعت عدم امکانات در شرایط عقب نشینی مدتی در پارک و سرگردانی با جمعی  از هواداران در جاده شمال که از تهران لو رفته بودند دستگیرو مستقیم به زندان اوین رده می شوند. رفیق در زندان اوین اکبر خوش گوشت  و ایرج صفری را دیده بود ، رفیق و برادرش بعد از ۲ سال از زندان آزاد شدند، و تمام روابط رفیق خارج اززندان به دلیل مقاومت او در زیر شکنجه های قرون وسطائی،  سالم باقی مانده بود. رفیق حسین پس از آزادی از زندان در کمیته حسن اردین با نام مازیار سازماندهی شد وتا زمان خروج از کشور فعالیت می کرد. کمیته حسن اردین پس از طرح عدم تمرکز سازمانی برای مقابله با سرکوب خشن آن دوران سازماندهی شده بود. او پس از سال ها مبارزه مجبور به ترک کشور شد و درکشور دانمارک بعنوان پناهنده سیاسی بسر می برد.  رفیق حسین رفیقی فوق العاده حساس بود و این را بارها در تماس های سازمانی نیز مطرح کرده بود. جدائی ها و فضای خارج از کشور او را آزار می داد و از همین زاویه نیز انتقادهای بسیاری به راه کارگر و چپ داشت اما همواره از خط سازمان دفاع می کرد. حساسیت او به خط سازمان بدان حد بود که حتی موقعی که در پای کامپیوترش، قلب پرشورش از حرکت باز ایستاد، در حال گوش دادن فایل های صوتی رادیوئی بود که مواضع سیاسی را بیان می کرد.

رفیق حسین پس از آزادی از زندان و خروج از کشور، با سازمان در تماس بود. رفیق حسین، از صفا و صمیمتی برخوردار بود که پس از آزادی از زندان آن را در قبال خانواده های شهدا و  زندانی سیاسی به خوبی نشان داد. احساس عمیقآ انسانی او به حدی بود که سال ها پس از زندان، هیچ گاه نتوانست جنایت جمهوری اسلامی در قبال فرزندان مردم بویژه در دهۀ شصت را از خاطر ببرد. او از اینکه در زندان نوجوان سیزده ساله ای که در پشت او پناه گرفته بود را به میدان اعدام بردند، دچار عذاب روحی شده بود. وقتی اسم آن زندانی نوجوان را صدا زده بودند ، او خود را پشت صفا قایم کرده بود. صفا بعد از گذشت سال ها از ناتوانی خود در کمک به آن زندانی نوجوان رنج می برد  و پس از سی سال، هنوز کابوس آن صحنه رهایش نمی کرد.

 او در آخرین پست فیسبوکش نوشت: « بزرگترین آرزوی من و تنها ترین آرزوی من این است که ،،،،انسان یاور انسان باشد».

سازمان ما درگذشت این رفیق ارزنده را به خانواده او و به یاران و دوستانش تسلیت می گوید.

 

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۱۶ دی ماه ۱۳۹۱ ـ ۵ ژانویه ۲۰۱۳

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©